Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Declinazione di: approbo aggettivo Declinazione di: approbus aggettivo |
Declinazione di: approbus, approba, approbum significato:ottimo, lang. Latino declinazione: Aggettivo Dat.: masc. sing. neut. sing. Abl.: masc. sing. neut. sing. |
maschile | ||
Singolare | Plurale | Nom.approbŭs Gen.approbī Dat.approbō Acc.approbŭm Voc.approbĕ Abl.approbō | approbī approbōrum approbīs approbōs approbī approbīs | ottimo/ ottimi (di..) (a, ..) ottimo/ ottimi (o) (da,con,in,su,..) |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.approbă Gen.approbae Dat.approbae Acc.approbăm Voc.approbă Abl.approbā | approbae approbārum approbīs approbās approbae approbīs | ottima/ ottime (di..) (a, ..) ottima/ ottime (o) (da,con,in,su,..) |
neutro | ||
Singolare | Plurale | Nom.approbŭm Gen.approbī Dat.approbō Acc.approbŭm Voc.approbŭm Abl.approbō | approbă approbōrum approbīs approbă approbă approbīs | ottimo/ ottimi (di..) (a, ..) ottimo/ ottimi (o) (da,con,in,su,..) |
Coniugazione di: approbo, approbas, approbavi, approbatum, approbāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = approvare, ammettre, riconoscere, (eng) = approve, prove, confirm, justify, allow, make good, (esp) = aprobar, reconocer que, probar, demostrar, persuadir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego approbo tu approbas ille approbat nos approbāmus vos approbātis illi approbant | Io |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego approbābam tu approbābas ille approbābat nos approbabāmus vos approbabatis illi approbābant | |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego approbavi tu approbavisti, approbasti... ille approbavit nos approbavĭmus vos approbavistis, approbastis... illi approbavērunt, approbarunt, approbavere... | |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego approbavi tu approbavisti, approbasti... ille approbavit nos approbavĭmus vos approbavistis, approbastis... illi approbavērunt, approbarunt, approbavere... | |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego approbavĕram, approbaram... tu approbavĕras, approbaras... ille approbavĕrat, approbarat... nos approbaverāmus, approbaramus... vos approbaverātis, approbaratis... illi approbaverant, approbarant... | |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego approbavi tu approbavisti, approbasti... ille approbavit nos approbavĭmus vos approbavistis, approbastis... illi approbavērunt, approbarunt, approbavere... | |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego approbavĕram, approbaram... tu approbavĕras, approbaras... ille approbavĕrat, approbarat... nos approbaverāmus, approbaramus... vos approbaverātis, approbaratis... illi approbaverant, approbarant... | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego approbābo tu approbābis ille approbābit nos approbabĭmus vos approbabĭtis illi approbābunt | |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego approbavĕro, approbaro... tu approbavĕris, approbaris... ille approbavĕrit, approbarit... nos approbaverĭmus, approbarimus... vos approbaverĭtis, approbaritis... illi approbavĕrint, approbarint... | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego approbem tu approbes ille approbet nos approbēmus vos approbētis illi approbent | |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego approbārem tu approbāres ille approbāret nos approbarēmus vos approbarētis illi approbārent | |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego approbavĕrim, approbarim... tu approbavĕris, approbaris... ille approbavĕrit, approbarit... nos approbaverĭmus, approbarimus... vos approbaverĭtis, approbaritis... illi approbavĕrint, approbarint... | |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego approbavissem, approbassem... tu approbavisses, approbasses... ille approbavisset, approbasset... nos approbavissēmus, approbassemus... vos approbavissētis, approbassetis... illi approbavissent, approbassent... | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego approbārem tu approbāres ille approbāret nos approbarēmus vos approbarētis illi approbārent | Io |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego approbavissem, approbassem... tu approbavisses, approbasses... ille approbavisset, approbasset... nos approbavissēmus, approbassemus... vos approbavissētis, approbassetis... illi approbavissent, approbassent... | Io |
IMPERATIVO | |
Presente | |
approba approbate Futuro approbato approbato approbatote approbanto | |
INFINITO | |
Presente | |
approbāre | |
INFINITO | |
Perfetto | |
approbavisse, approbasse... | |
INFINITO | |
Futuro | |
approbaturum esse, approbaturam esse, approbaturum esse, approbaturos esse, approbaturas esse, approbatura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
approbandi, approbando, approbandum, approbando... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
approbatum | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.approbans Gen.approbantis Dat.approbanti Acc.approbantem Voc.approbans Abl.approbante, approbanti... | approbantes approbantium approbantibus approbantes approbantes approbantibus |
Femminile | |
Nom.approbans Gen.approbantis Dat.approbanti Acc.approbantem Voc.approbans Abl.approbante, approbanti... | approbantes approbantium approbantibus approbantes approbantes approbantibus |
Neutro | |
Nom.approbans Gen.approbantis Dat.approbanti Acc.approbans Voc.approbans Abl.approbante, approbanti... | approbantia approbantium approbantibus approbantia approbantia approbantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.approbaturus Gen.approbaturi Dat.approbaturo Acc.approbaturum Voc.approbature Abl.approbaturo | approbaturi approbaturorum approbaturis approbaturos approbaturi approbaturis |
Femminile | |
Nom.approbatura Gen.approbaturae Dat.approbaturae Acc.approbaturam Voc.approbatura Abl.approbatura | approbaturae approbaturarum approbaturis approbaturas approbaturae approbaturis |
Neutro | |
Nom.approbaturum Gen.approbaturi Dat.approbaturo Acc.approbaturum Voc.approbaturum Abl.approbaturo | approbatura approbaturorum approbaturis approbatura approbatura approbaturis |
- Coniugazione completa di approbari Forma passiva |